Βήμα κοινωνικού προβληματισμού,αναζήτησης στην ποίηση και λογοτεχνία

Αποθησαύριση των «Θησαυρών»
ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΧΙΟΥ ΚΟΡΑΗΣ
Είναι γνωστό ότι οι έντυποι και όχι μόνο θησαυροί που βρίσκονται στη Βιβλιοθήκη μας του Κοραή είναι ανεκτίμητοι και κάποιοι από αυτούς και ανεξερεύνητοι. Θησαυροί που ίσως να είναι και μοναδικοί στον κόσμο και δεν είναι και εύκολη η εκτίμηση της αξίας τους. Και όχι αδικαιολόγητα η Βιβλιοθήκη Χίου περιλαμβάνεται στις πιο αξιόλογες όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και του κόσμου.
Μια μερική, πολύ μικρή, αποτίμηση των σπάνιων ντοκουμέντων που υπάρχουν στη Βιβλιοθήκη μας επιχειρείται μέσα από μια πρόσφατη έκδοση της Εφορείας του πνευματικού κέντρου μας. «Θησαυροί της Δ.Κ.Ι.Β Χίου «Κοραής»» ο τίτλος από τις εκδόσεις αλφα πι, με την επιμέλεια του προέδρου του Συμβουλίου Κώστα Μερούση και της προϊσταμένης του ιδρύματος Αννας Χαζίρη.
Υποθέτω πως ένα μεγάλο ερώτημα ήταν πάντα πόσο έχει αξιολογηθεί ολόκληρο το υλικό της Βιβλιοθήκης. Μια αλήθεια είναι, βέβαια, ότι κατά καιρούς έγιναν επίμονες προσπάθειες ώστε να αποκαλυφθούν οι θησαυροί που κρύβονται στα σπλάχνα της και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η επιτυχία ήταν μεγάλη. Και αξίζουν συγχαρητήρια και μεγάλοι έπαινοι σε όλους όσοι, όλα αυτά τα χρόνια, εντρύφησαν με σχολαστικότητα στα σπάνια ντοκουμέντα.
Κάποιοι από αυτούς, λοιπόν, είναι και οι συγγραφείς του συγκεκριμένου πονήματος που έσκυψαν με αγάπη σε τέτοιους θησαυρούς και μας «ξεναγούν» στις σελίδες τους ώστε να πάρουμε μια ιδέα από τα περιεχόμενά τους.
Η «ξενάγηση»
Ο πρόεδρος του Εφορευτικού και φιλόλογος Κώστας Μερούσης μας κάνει γνωστή την αυτοβιογραφία του Αδαμαντίου Κοραή που γράφτηκε από τον ίδιο. Ο Ανδρέας Μιχαηλίδης ασχολείται με το φερόμενο στον Ζιχνή Μπέη ξίφος, για το οποίο όμως υπάρχουν αμφιβολίες αν πραγματικά ανήκε στον τελευταίο τούρκο στρατιωτικό διοικητή της Χίου. Αυτή η αμφισβήτηση είναι και ο λόγος που δεν εκτίθεται στη Βιβλιοθήκη. Ο Νίκος Στουπάκης δ.φ. μας κάνει γνωστό ένα αγαπημένο, για τους παλιούς, βιβλίο με τίτλο «Λογαριαστική» ή «Γλιτσούνι» που χαρακτηρίστηκε χρησιμότατο και είχε σχέση με την Αριθμητική αλλά και με το ημερολόγιο. Ο Νίκος Μερούσης μας γνωρίζει τον λατίνο Φραντσέσκο Λουπαζόλο που λάτρεψε το νησί μας και έγραψε χειρόγραφο έργο για τη Χίο αλλά και για τα υπόλοιπα νησιά του Αρχιπελάγους. Μάλιστα ήταν και μπερμπάντης αφού από τις πέντε νόμιμες συζύγους, ξέχωρα τις ερωμένες που είχε, απόκτησε 129 παιδιά και πέθανε και 115 ετών! Η Δέσποινα Γέμελου γράφει για το ογκώδες δίτομο λεξικό του Σάμουελ Τζόνσον (1755) σπουδαιότατο, διαρκέστατο και προσφιλέστατο. Ο Στέργιος Φασουλάκης ασχολείται με τους Τούρκικους Κώδικες που πρέπει να ερευνηθούν και δημοσιευθούν ώστε να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για το τραγικό 1822…
Η εκστρατεία κατά του καπνίσματος δεν είναι σημερινή, ούτε χτεσινή υπόθεση. Ο Νίκος Μαυρέλος αναφέρεται στις προτροπές του Νικόλαου Μαυρογορδάτου (17ος αιώνας) μέσα από το βιβλίο «Ψόγος Νικοτιανής». Χαρακτηρίζεται προϊόν του σατανά και όσοι καπνίζουν δε διαφέρουν από ληστές και λωποδύτες… Ο Ιάκωβος Μπριλής φυλλομετρά το περιοδικό «Χιακή Επιθεώρηση» και ο Νίκος Χαβιάρας τα «Χίος Ημερολόγια» των εκδόσεων Χαβιάρα ενώ η Ανατολή Βροχαρίδου μας κάνει γνωστή τη ζωή της φεμινίστριας Καλλιόπης Παρρέν και το βιβλίο της «Ζωή ενός έτους, επιστολαί Αθηναίας προς Παρισινήν». Η Σφαγή της Χίου του Στυλιανού Βίου μπαίνει στο στόχαστρο του Κώστα Μερούση και η φιλολογική έκδοση «Εστιάδα» στο αντίστοιχο της Μαριάννας Πελαντή.
Ο Μιχαήλ Στρουμπάκης γράφει για τη συλλογή των μουσικών χειρογράφων της Ψαλτικής Τέχνης, ο Νίκος Κώσταλος για την ιστορία της εν Χίω ορθοδόξου εκκλησίας η Δέσποινα Γεμέλου για τη συλλογή Αλφαβηταρίων και Αναγνωστικών και η Μαριέλλα Βαρώνη για δύο έργα του Σ. Γ. Βίου για τη σύγχρονη και παλιά Χίο και για τα Χιακά γλωσσικά. Η Μαρία Ξύδα αναφέρεται στα τεκμήρια της Μελέτης της Αρχιτεκτονικής της Χίου και στη σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στον Δημ. Πικιώνη, στον Φιλ. Αργέντη και στον Αρνολντ Σμιθ. Ο Κώστας Μερούσης για το ημερολόγιο του Φ. Σκόκου και η Αθηνά Ζαχαρού για το αρχείο του Κανελλάκη ενώ δημοσιεύονται και πληροφορίες για ένα λαϊκό μυθιστόρημα του 1893 με τίτλο «Τα κορίτσια μας» με την επιμέλεια του Νίκου Μαυρέλου.
Τέλος ως επιμύθιο μια αναφορά εις μνημόσυνο για τον Στέργιο Φασουλάκη από τον Γιώργο Κωνσταντινίδη.
Συμπερασματικά οι «Θησαυροί» είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που μας κάνει γνωστές άγνωστες λεπτομέρειες και αποθησαύριση του μεγάλου πλούτου της Βιβλιοθήκης μας.
ΔΗΜ. ΦΡΕΖΟΥΛΗΣ

Πρεμιέρα της κωμωδίας του Α. Κοππέλ «Το Κιόσκι» από τη θεατρική ομάδα της Προόδου. Μια όμορφη ομάδα με παλιά και νέα μέλη, δούλεψαν με κέφι, μοίρασαν στιγμές, είχαν καλή παρέα και πέτυχαν να μας ταξιδέψουν μαζί τους, σ΄ ένα μαγικό θεατρικό ταξίδι και όχι μόνο. Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές, ανθρώπους του σωματείου, ερασιτέχνες ηθοποιούς και ιδιαίτερα στο σκηνοθέτη Κοσμά Μανέ. Σήμερα στις 8 το βράδυ η 2η μέρα της αστυνομικής κωμωδίας στο πνευματικό κέντρο Καλλιμασιάς (φωτ. Κ. Σταμούλη). Filomila Bolia

Αχιλλέας Φιστουρής Πραγματικά ένα νέο ξεκίνημα με μια ζεστή παρέα ,ανανεωμένη σε πρόσωπα κι ιδέες, ταξίδι στο χρόνο,με αμείωτο το ενδιαφέρον, σε κρατά προσηλωμένο καθώς ξετυλίγεται η αστυνομική ιστορία – έρευνα. αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλους!!!

ΑΝΟΜΙΕΣ

Έχω τη δική μου θεώρηση
των πραγμάτων έκνομα,
σε σφαίρες οριοθετούμενες
μη αποδεκτές από πολλούς.
Σ’ αυτές κοντοστέκομαι κι αναδιατάσσω
το alter ego μου.
Σ ‘ αυτές το αναδημιουργώ
χωρίς φραγμούς και κανόνες.
Σ’ αυτές το εναποθέτω
σε μια ελπίδα
ακαθόριστη, άμορφη,
αδιάλλακτη,
εγώ κι ο εαυτός.
Σ’ αυτές ξαναζώ.

Κάποιες στιγμές , θλιβερές,
χάνεται.
Κι αρχίζει τότε η περισυλλογή,
η άμετρη προσγείωση
στις υπαρκτές και αποδεκτές
σφαίρες
στην πικρή καθημερινότητα.

Και τότε αυτοαναιρούμαι.

Αχιλλέας Φιστουρής

ΑΝΑΛΑΦΡΗ ΨΥΧΗ

Έσκυψα στην ψυχή μου με μουντό ουρανό κι άρωμα

το απόβραδο στα σοκάκια της γειτονιάς

τη στιγμή που η βροχή  έγλειφε το πεζοδρόμιο,

σα νυχτερίδα  που λούστηκε στο ημίφως.

Τώρα ανοίγω το βήμα μου στην καθημερινότητα

περιδιαβαίνω τη θύμηση  στην άλλη διάσταση περνώ ,

τη διάσταση που αναθαρρεί.

Το υπέρτατο ον

που ακολουθεί την πορεία των γεγονότων

άηχο χωρίς παρισταμένους.

Μοναχικός καβαλάρης αμφιταλαντευόμενος  

στις γωνιές της νύχτας

και στην ηλιαχτίδα που χαράζει.

Δυο όψεις του ίδιου νομίσματος

φτώχεια εγκατάλειψη ορφάνια,

αναγέννηση ψυχική ομορφιά.

Κι η ποίηση ακουμπά τον ουρανό

με γήινα πόδια

αμφιταλαντεύεται στη νύχτα που φεύγει

και στο χάραμα  που ορθώνεται.

Αναγαλλιάστε φωνές του ωραίου

χάνομαι ανάμεσα στη θύμηση  αποκομμένη

απ ΄τ ΄ χνάρια της λησμονιάς.

Έσκυψα στην ψυχή μου με μουντό ουρανό κι άρωμα.

Αχιλλέας Φιστουρής

ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ

Περπατώ πολύ συχνά , μόνος,
απορροφημένος στις σκέψεις μου.
Όλα γύρω μου γυρίζουν κινηματογραφικά.
Το τέλος του δρόμου ξαφνικά σα να έγινε αρχή,
παρατώντας μισοτελειωμένες τις σκέψεις μου.

Αθόρυβα το σούρουπο ξετυλίγεται ,
αφήνοντας της νύχτας τα πέπλα να περιμένουν,
καμαρώνοντας για τη δύναμη της στιγμής.
Καθώς στο ημίφως , το τέλειωμα της μέρας,
μια απρόβλεπτη , ξεχασμένη ηλιαχτίδα, ξεστράτισε
και πάγωσε το χρόνο.

Της απρόσμενης αυτής εξέλιξης
ένας παράξενος ιστός αναδιπλώθηκε
κι η δύση κοντοστάθηκε,
το δειλινό έλουσε
κι το αιχμαλώτισε.

Τέτοια συνταραχτικά συμβάντα,
Παραμένουν αναξιοποίητα
Καθώς η μοναξιά αιωρείται.

Αχιλλέας Φιστουρής

ΑΝΑΒΑΘΜΙΔΩΣΕΙΣ

Ι
Ηλιόλουστο το πρωινό γαλάζιο
κι ηρεμούσα μέσα μου.
Όλα μιλούν μέσα μου
σαν από φοιτητικό αμφιθέατρο
διδασκαλίες.
Αναπολώ γωνίες κι ανοιχτά παράθυρα.
Θέλω να αποταθώ σε συμφοιτητές
φίλους με την οπτική της εμπειρίας.
Ξετυλίγεται ο νους στο λιόγερμα.
ΙΙ
Φέρτε στο νου μοναχικές στιγμές στο ημίφως
να σας πολιορκούν
με μια απέραντη σιωπή
που θα ρίξει αλάτι στις νωπές πληγές
καθώς σκιές αιωρούνται
με ανέκφραστα χαρακτηριστικά προσώπου
κι ενίοτε παραστέκουν
θα με νιώσετε, παραμένει ανήμπορο
εξαϋλώθηκε στο λιόγερμα.
ΙΙΙ
Εν κατακλείδι όλα έχουν το τίμημά τους.
Κλείσε μέσα σου τη θέληση για ζωή
κι ό,τι φωτεινό σε κράτησε.
Χαμήλωσε στις γειτονιές του κόσμου
εκεί που η ψυχή αναθαρρεί ,βυθίσου.
Αφουγκράσου το νέο που γεννιέται
στη νομοτέλεια της φύσης.
Επέλεξε όμως στο κενό να συνεχίσεις.

ΙV

Νιώσε το κάλεσμα
δρόμος χωρίς αύριο
στέρηση και θλίψη μαχαίρι,
διαρκής αναζήτηση.
Τις συμπληγάδες πέτρες απόφυγε
θυσίασε τη ξέφρενη νιότη να ζήσει η άλλη.
Στο μεταίχμιο της πορείας σου
αναλογίσου
μοναχικός αντίπαλος ο εαυτός σου.

Αχιλλέας Φιστουρής

Δημιουργήθηκε χτες ο πυρήνας του πνευματικού στεκιού στην Καλοπλύτου 44 στο χώρο του «Αντίβαρου» και μάλιστα με επιτυχία…
***Ένα πνευματικό στέκι που Παρασκευή παρά Παρασκευή θα συγκεντρώνει το ενδιαφέρον, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς κάποιων ανθρώπων που έχουν σχέση με βιβλία και ανάλογα θέματα…
***Αλλά και με την έκφραση ιδεών, απόψεων, γνωμών σε όσα έχουν σχέση με το πνευματικό γίγνεσθαι. Και ακόμα με την ανάγνωση ποιημάτων και άλλων έργων των συμμετεχόντων. Επόμενο ραντεβού την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου ώρα 1800 με ελεύθερη είσοδο (1η φωτό Γιάννη Παληού).
***Εκεί μου έφερε και το δοκίμιο του καινούργιου βιβλίου μου «Ανθρώπινες Διαδρομές» που θα κυκλοφορήσει αρχή του 2020 και ο Γιάννης Παληός για μια πρώτη γνωριμία με τους αγαπητούς φίλους… Δ.Φ.

ΠΑΡΟΡΜΗΣΗ ΚΡΥΦΗ

Παρόρμηση κρυφή των ανεξήγητων πόθων
λάλημα χωρίς αηδόνι, ψυχορράγημα
πικρή γεύση, κήπος γυμνός άχρωμος
βροχή δίχως σύννεφο, κύμα χωρίς άνεμο.

Αχνόφεγγη ανατολή με άφατο σμίλευμα
παράπονο άστρων, θέαση ακλόνητη
θλίψη στην ψυχή, πνιχτή αγωνία
κραυγή στον ορίζοντα, μεστό πρωινό.

Στάσου απέναντι, καυτή ανάσα σε δροσιά,
μη μ αφήνεις να σβήσω στα άπατα νερά
εκεί που όλα σμίγουν σε αέναο πόνο.

Χάραξε την κρυφή ηλιαχτίδα του νου μου
ανακούφισέ με, απελευθέρωσε το μέσα μου.
Και γίνομαι κρυφή παρόρμηση
και γίνομαι θάλασσα.

Αχιλλέας Φιστουρής